Vervelen!

“Ma-ham… wat kan ik gaan doen? “

Dat zullen jullie, lieve ThuisJufmamsen en ThuisMeespapsen denkelijk veel horen dezer dagen.

Dus ik dacht laat ik daar eens een beetje op door borduren.
Wat is vervelen nu eigenlijk. Nou de omschrijving luidt als volgt.
“Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen.”
Dat is niet niks en ik denk voor jullie wel herkenbaar. En toch is het van belang dat je kind leert zich te vervelen. Hoe dan? Belangrijk? Ik hoor het je denken.
Vervelen is onaangenaam en levert ergernis op. Waarom is dat? Dat is voornamelijk omdat we zo gewend zijn om altijd iets te moeten doen. We moeten sporten, we moeten gamen, we moeten dit en we moeten dat. Op zich is er niets mis met iets doen. Echter merk ik op dat veel kinderen heden ten dage van de ene activiteit naar de andere gaan. Van school naar de Bso waar ze bezig worden gehouden, thuis eten, naar het sporten. Allemaal belangrijk, begrijp me niet verkeerd. Maar het niets doen is alleen maar tijdens het slapen aanwezig. En juist nu…nu we veel van onze “moet”-dingen niet meer kunnen doen, gaan we ons dus vervelen. Vanuit dat vervelen kunnen hele mooie dingen ontstaan.
Nee, niet van vandaag op morgen. Maar wel gedurende deze tijd waarin we allemaal gedwongen zijn min of meer pas op de plek te maken.
Vanuit vervelen komt namelijk de natuurlijke reactie van het brein op gang. Iets verzinnen, iets bedenken, iets ontwikkelen, iets doen wat je nog nooit hebt gedaan, gewoon zitten op de bank met een boek, samen koken omdat de tijd er is. En ook nu zul je merken dat kinderen een vat vol ontdekkingskracht zijn. Maar omdat ze het nooit hebben hoeven doen…hebben ze het ook niet gedaan.
En als vervelen omslaat in ontdekken binnen de grenzen van jullie familie dan ontstaan er hele mooie dingen. We hebben zo de neiging om alles in te vullen. Laten we dat de komende tijd nu eens niet doen. Laten we ruimte nemen om ons te vervelen, om te zien waar ons brein ons naar toe brengt. Het schrijven van een boek waar je nooit tijd voor had. Het bouwen van een hut in de tuin waar je nooit tijd voor had. En voor de kids…fantaseren over een eigen wereld, het maken van eigen taal, een geheimschrift. Ik denk dat je dat wel kunt hoor!

Mijn kind dat riep: Ma-ham ik heb niets te doen!” kreeg van mij de opmerking terug: Dan ga je maar een”s lekker een potje vervelen.” Waarop ik dan weer terug kreeg: “Maar ik weet niet hoe dat MOET.” Inmiddels weet mijn kind/volwassene dat wel. Dat dan dus.
Tot morgen! Blijf gezond!
Groet Geerthe